Βίντεο της NASA
απεικονίζει τον διαμελισμό ενός αστέρα από μαύρη τρύπα.
απεικονίζει τον διαμελισμό ενός αστέρα από μαύρη τρύπα.
This artist’s rendering illustrates new findings about a star shredded
by a black hole. When a star wanders too close to a black hole, intense
tidal forces rip the star apart. In these events, called “tidal
disruptions,” some of the stellar debris is flung outward at high speed
while the rest falls toward the black hole. This causes a distinct X-ray
flare that can last for a few years. NASA’s Chandra X-ray Observatory,
Swift Gamma-ray Burst Explorer, and ESA/NASA’s XMM-Newton collected
different pieces of this astronomical puzzle in a tidal disruption event
called ASASSN-14li, which was found in an optical search by the All-Sky
Automated Survey for Supernovae (ASAS-SN) in November 2014. The event
occurred near a supermassive black hole estimated to weigh a few million
times the mass of the sun in the center of PGC 043234, a galaxy that
lies about 290 million light-years away. Astronomers hope to find more
events like ASASSN-14li to test theoretical models about how black holes
affect their environments.
During the tidal disruption event,
filaments containing much of the star's mass fall toward the black hole.
Eventually these gaseous filaments merge into a smooth, hot disk
glowing brightly in X-rays. As the disk forms, its central region heats
up tremendously, which drives a flow of material, called a wind, away
from the disk.
Με μία εντυπωσιακή καλλιτεχνική αναπαράσταση σε animation,
επέλεξε η NASA να οπτικοποιήσει τα νέα στοιχεία που ανακάλυψε ομάδα
αστρονόμων από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών στην Ολλανδία και τα
πανεπιστήμια του Μέριλαντ και του Μίσιγκαν , αναφορικά με τον τρόπο που
μία μαύρη τρύπα «καταβροχθίζει» έναν αστέρα.
Οι αστρονόμοι
μελέτησαν μια τέτοια «συνάντηση» στον γαλαξία PGC 043234, ο οποίος
βρίσκεται σε απόσταση 290 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Όπως
συμβαίνει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το άστρο βρέθηκε αρκετά κοντά
στο ισχυρό μαγνητικό πεδίο της μαύρης τρύπας, με συνέπεια να αρχίσει να
δέχεται έντονες παλιρροϊκές δυνάμεις, οι οποίες τελικά το
κονιορτοποίησαν.
Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται παλλιροϊκή παραμόρφωση και έχει σαν αποτέλεσμα ένα μέρος από τα συντρίμμια του άστρου να εκσφενδονισθούν στο διάστημα με μεγάλη ταχύτητα, με την υπόλοιπη μάζα του να «καταπίνεται» από τη μαύρη τρύπα. Έτσι προκαλείται μία χαρακτηριστική εκπομπή ακτίνων Χ, που μπορεί να διαρκέσει για χρόνια.
Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται παλλιροϊκή παραμόρφωση και έχει σαν αποτέλεσμα ένα μέρος από τα συντρίμμια του άστρου να εκσφενδονισθούν στο διάστημα με μεγάλη ταχύτητα, με την υπόλοιπη μάζα του να «καταπίνεται» από τη μαύρη τρύπα. Έτσι προκαλείται μία χαρακτηριστική εκπομπή ακτίνων Χ, που μπορεί να διαρκέσει για χρόνια.