1973, λίγο πριν το Πολυτεχνείο.
Απόλυτη σχεδόν "ησυχία". Μόνο οι παράνομες κασέτες με τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφορούσαν χέρι με χέρι.
Μετά τη 17 Νοέμβρη οι δικτάτορες κάτω από την γενική κατακραυγή "χαλαρώνουν" λίγο τα πράγματα. Από την Κρατική ραδιοφωνία ακούγεται το "Καλημέρα Ηλιε Καλημέρα" του νεαρού τότε Μάνου Λοίζου.
Σήμερα σκαλίζοντας στο youtube βρήκα την 1η έκδοση του τραγουδιού που αγνοούσα μέχρι τώρα, με διαφορετικά όμως λόγια. Ηχογραφήθηκε το 1973 για να ακουστεί στους τίτλους της ταινίας-ντοκιμαντέρ "Μαύρο άσπρο".
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Τραγούδι: Χάρις Αλεξίου
Βγήκαμε κάποτε στο δρόμο κι ήμασταν δυο
δεν τον γνωρίζαμε τον κόσμο κι ήμασταν δυο
μας καρτερούσαν πόρτες σφαλιστές και ποτάμια, και ποτάμια
Τα χέρια μας ήταν γεφύρι και πανιά
τα μάτια μας μακρύ ταξίδι και καρδιά
Κάτω άπ' το μαύρο ουρανό γνωρίσαμε τον σπαραγμό
τον δρόμο τον παντοτινό κι ήμασταν δυο
απο Ζάφειρας Παναγιώτης
